افرادی که پس از خونریزی مغزی ( Intracerebral Hemorrhage ) زنده می‌مانند در معرض خطر بالای سکته‌­های مکرر و حوادث قلبی-عروقی هستند. کنترل فشار خون قوی­ترین مداخله برای کاهش این خطرات است.

در مطالعه‌­ایی 1828 نفر که پس از خونریزی مغزی زنده مانده بودند با پیگیری فشار خون 3 و 6 ماه پس از  خونریزی مغزی و پس از آن هر 6 ماه ثبت شد. پیامدهای مورد توجه حوادث نامطلوب قلبی-عروقی و مغزی مکرر، وقوع سکته مغزی ایسکمیک و سکته قلبی بود.

طی یک پیگیری متوسط 46 ماهه، 166 مورد خونریزی مغزی مکرر، 68 سکته مغزی ایسکمیک، 69 انفارکتوس میوکارد و 429 مرگ مشاهده شد. در مقایسه با بازماندگان خونریزی مغزی دارای فشار خون سیستولیک 120 تا 129 میلی‌متر جیوه، شرکت‌کنندگانی که به فشار خون سیستولیک کمتر از 120 میلی‌متر جیوه رسیده بودند، خطر ابتلا به خونریزی مغزی مکرر کمتر بود. مطالعهKay-Cheong Teo  و همکاران که در شماره 1 از مجله Stroke در سال 2023 به چاپ رسیده است نشان داد، هدف قرار دادن فشار خون سیستولیک کمتر از 120 میلی‌متر جیوه در بیماران نجات یافته از خونریزی مغزی می‌تواند منجر به کاهش خطر عوارض جانبی عمده قلبی-عروقی و مغزی، بدون افزایش مرگ‌ومیر شود.

منبع:

https://doi/suppl/10.1161/STROKEAHA.122.039709

تهیه و تنظیم:

امین محسن زاده