شاخص تریگلیسرید-گلوکز بهعنوان پیشبینیکننده عوارض قلبی در بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری تحت مداخله کرونری از راه پوست: بررسی نقش دیابت
شاخص تریگلیسرید-گلوکز (TyG)، که بهعنوان یک نشانگر جایگزین مقاومت به انسولین (IR) شناخته میشود، ممکن است بهعنوان یک نشانگر پیشآگهی مهم در بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری (ACS) عمل کند.
این مقاله به بررسی نقش شاخص تریگلیسرید-گلوکز (TyG) بهعنوان پیشبینیکننده رویدادهای نامطلوب قلبی در بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری (ACS) که تحت مداخله کرونری از راه پوست (PCI) قرار میگیرند، بهویژه بیماران دیابتی، میپردازد. هدف این مطالعه ارزیابی شاخص TyG بهعنوان نشانگری قابلاعتماد برای شناسایی بیماران در معرض خطر بالای عوارض پس از PCI بود. نتایج نشان داد که سطوح بالای شاخص TyG با افزایش خطر رویدادهای نامطلوب بزرگ قلبی، بهخصوص در بیماران دیابتی، ارتباط مستقیم دارد. این یافتهها نشان میدهد که شاخص TyG میتواند ابزار مؤثری برای پیشبینی نتایج و بهبود استراتژیهای درمانی بیماران ACS باشد. همچنین این شاخص میتواند در مدیریت بهتر خطرات مرتبط با دیابت در مراقبتهای قلبی نقش مؤثری ایفا کند.
Triglyceride-glucose index as a predictor of cardiac adverse events in acute coronary syndrome patients undergoing percutaneous coronary intervention: role of diabetes
Background
Triglyceride-glucose index (TyG), a surrogate marker of insulin resistance (IR), could be a potential prognostic marker in patients with acute coronary syndromes (ACS). We evaluated the effect of the TyG index on major adverse cardiac and cerebrovascular events (MACCE) in patients with ACS undergoing percutaneous coronary intervention (PCI).
Methods
This registry-based cohort study was conducted at Tehran Heart Center from 2015 to 2021 and the median follow-up duration was 378 days. The primary outcome was MACCE and the secondary outcomes were MACCE components: all-cause mortality, myocardial infarction, stroke, target vessel revascularization, target lesion revascularization, and coronary artery bypass grafting. For comparison among TyG quartiles (Q), the log-rank test was used. Unadjusted and adjusted hazard ratios (HRs) and their 95% confidence intervals (CIs) were used to describe the association between TyG quartiles and MACCE. A subgroup of euglycemic patients was also evaluated.
Results
A total of 13,542 patients were included. Patients in the fourth TyG quartile (Q4) were younger, had higher mean BMI, and higher prevalence of hypertension, diabetes, and dyslipidemia. The adjusted Cox model showed that a 1-unit increment of the TyG index was associated with a significantly higher risk of MACCE (aHR 1.18, 95% CI 1.08 to 1.30, p < 0.001). Among TyG quartiles, there was a higher MACCE incidence in Q4 compared to Q1 (aHR 1.29, 95% CI 1.08 to 1.53, p = 0.005). In the euglycemic subgroup of the population, there was no significant association between MACCE incidence and a 1-unit increase in TyG or among TyG quartiles.
Conclusion
Based on our findings, while higher TyG levels and quartiles were associated with higher rates of MACCE in ACS, there was no such effect in the euglycemic population. If confirmed in future studies, these results can be beneficial for clinicians to risk stratify these patients with an easy-to-use index and determine clinical plans based on their risk.
ارسال نظر