در گذشته در ایران به طور سنتی از مواد افیونی برای تسکین درد استفاده می شد. در طول دو دهه گذشته، الگوی مصرف مواد افیونی در ایران از مصرف پزشکی به سوء مصرف مواد تغییر کرده و به یکی از مشکلات عمده بهداشت عمومی تبدیل شده است. بر اساس پیمایش ملی خانوارها در سال ۱۳۹۶، مواد افیونی شایع ترین مواد مخدر غیرقانونی مصرفی در ایران بوده است. استفاده از مواد افیونی به جز مصارف پزشکی در ایران غیرقانونی است و به عنوان یک ممنوعیت قانونی، انگ و تبعیض شناخته می شود. مواد افیونی می توانند عوارض جانبی خطرناک و انواع مختلفی از سرطان را به بدن تحمیل کنند. مطالعات کنونی نشان می دهند که مصرف مواد افیونی باید یک عامل خطر برای بیماری های قلبی عروقی در نظر گرفته شود. علاوه بر این، دوز مصرف تریاک ممکن است با شدت بیماری های قلبی عروقی مرتبط باشد. علیرغم تلاش‌های مکرر مطالعات اپیدمیواوژیک اخیر در این زمینه، شیوع سوء مصرف مواد افیونی در تهران، پایتخت ایران، همچنان نامشخص است. از این رو، نیازمند یک مطالعه جامع برای دریافت به روزترین داده ها در مورد اپیدمیولوژی سوء مصرف مواد مخدر برای توسعه استراتژی های سیاست مواد مخدر است. هدف این مطالعه بررسی شیوع سوءمصرف مواد مخدر و همچنین توزیع سنی و جنسی آن در میان نمونه بزرگی از افراد بالای ۳۵ سال ثبت‌نام شده در مطالعه کوهورت تهران می باشد.