با وجود کشف راه‌های گوناگون در درمان بیماری‌های قلبی-عروقی، این اختلالات هنوز هم از علل اصلی مرگ بیماران در ایران و جهان به حساب می‌آیند. به همین دلیل استفاده از راه‌های درمانی و پیشگیرانه برای مقابله با اختلالات قلبی-عروقی اهمیت فراوانی پیدا می‌کند. راه‌های فراوانی برای مقابله با اختلالات قلبی وجود دارد که می‌توان آن‌ها را به سه دسته مداخلات دارویی، مداخلات غیردارویی تهاجمی و مداخلات غیردارویی غیرتهاجمی تقسیم‌بندی کرد. استفاده از درمان‌های دارویی و مداخلات تهاجمی برای مقابله با اختلالات قلبی-عروقی با مشکلات و محدودیت‌هایی مانند عوارض کوتاه‌مدت، طولانی‌مدت و هزینه‌های بالای درمان همراه بوده است، به همین دلیل در چند سال اخیر استفاده از راه‌های غیرتهاجمی توجه فراوانی را به خود جلب کرده است. از جمله راه‌های درمانی غیرتهاجمی می‌توان به مداخله در فعالیت سیستم عصبی اتونوم بدن اشاره کرد. این سیستم از دو بخش سمپاتیک و پاراسمپاتیک تشکیل شده و نقش مهمی در بسیاری از سیستم‌ها از جمله سیستم عصبی، روان بیمار، سیستم قلبی-عروقی ، متابولیسم و سیستم ایمنی بدن استفاده می‌کند. مطالعات فراوانی در زمینه نقش سیستم عصبی اتونوم در ایجاد بیماری‌های گوناگون از جمله بیماری‌های قلبی عروقی مانند سکته‌های قلبی، نارسایی قلبی و اختلالات ریتم و راه‌های مقابله با آن صورت گرفته است. برخی از مطالعات نیز در جمعیت سالم طراحی شده و اثرات مفید این نوع از مداخلات غیرتهاجمی را بر روی مولفه‌های قلبی عروقی مشخص کرده‌اند که اهمیت بالقوه این نوع از مداخلات در بحث پیشگیری را پررنگ می‌کند. مطالعه‌ای که به صورت سیستماتیک به مرور مطالعاتی که اثر تغییر در سیستم عصبی اتونوم بر روی پارامتر‌های مختلف قلبی عروقی در بیماران سالم را مورد بررسی قرار داده اند، وجود ندارد. بنابراین این مطالعه سیستماتیک ریویو با این هدف طراحی شده است.