بیماری‌های قلبی عروقی علت اصلی مرگ و میر در سراسر جهان هستند که بیشتر بار آن‌ها مربوط به ریسک فاکتورهای قابل اصلاح است. بنابراین محققان تمرکز بیشتری بر این ریسک فاکتورها در جهت یافتن راه حل های پیشگیرانه و مقرون و به صرفه دارند. شواهد قبلی اهمیت ریسک فاکتورهای اجتماعی و روانی مرتبط با بیماری های قلب و عروق را نشان داده اند. کیفیت ازدواج یک فاکتور اجتماعی-روانی است که نقش آن علی رغم ارتباط شناخته شده آن با بیماری های قلبی و عروقی در گایدلاین های پیشگیری از بیماری های قلب و عروق نادیده گرفته شده است.
کیفیت ازدواج که به صورت طبقه بندی رفتارهای زوجین در زندگی مشترک تعریف می شود، دارای ویژگی های مختلفی از جمله ابعاد مثبت و منفی است. در مطالعات نشان داده شده است که ابعاد مثبت کیفیت ازدواج شامل شادی، رضایت، ارتباط سازنده و سازگاری می توانند، دربهبود وضعیت سلامتی به ویژه سلامت قلب و عروق موثرباشند. همچنین مطالعات اثرات مخرب ابعاد منفی کیفیت ازدواج از جمله تنش و تعاملات غیر حمایتی را برسلامت قلب و عروق نشان داده اند. بنابراین به نظر می رسد که کیفیت پایین ازدواج یک عامل کلیدی در ایجاد بیماری های قلب و عروق و همچنین یک هدف بالقوه در جهت مداخلات پیشگیرانه است.
با وجود انجام مطالعات مختلف در جهت بررسی ارتباط بین کیفیت ازدواج چه در ابعاد مثبت چه منفی با ریسک فاکتورها و بیماری های قلبی و عروقی تا به حال هیچ مطالعه مروری نظام مندی در این راستا انجام نشده است. بنابراین هدف این مطالعه انجام یک مقاله مروری نظام مند است که بتوانیم اثر کلی کیفیت ازدواج بر بیماری ها و ریسک فاکتورهای قلبی عروقی را بررسی کنیم.